De deelnemers van de tekenles in de Muider en de Eltheto kregen een uitdagende opdracht, schilder een linnen paneeltje in je lievelingskleuren. Kies dan een contrasterende kleur. En dan de opdracht: schilder een boom op het paneel in deze contasterende kleur. Ter gelegenheid van onze actie om via Oost begroot het vredesplein om te toveren naar Vredestuin heeft het kunstwerk bomen een prominente plek in de entree van de Muiderkerk gekregen.
De vlakverdeling en de kleuren brachten Janette Weeteling op het idee om Cees de Rooij te vragen om zijn quilts hierbij tentoon te stellen.
Cees is een buurtgenoot, 83 jaar. Hij vertelt: heb tien jaar geleden een dwarslaesie opgelopen, iets wat mijn actieradius wel beïnvloed heeft,
Een dikke tien jaar geleden begon ik met een eerste quilt, kartonnetjes geknipt, daar lapjes omheen genaaid en dan weer aan elkaar genaaid tot het groot genoeg was om er een deken van te maken, heel veel werk dus en voornamelijk handwerk.
Later heb ik via internet geleerd dat er ook heel andere mogelijkheden zijn om zoiets te maken en dan gebruikmakend van de naaimachine. De verzameling lapjes groeide doordat ik tweede hands overhemden kocht op de Dapper, heb bepaald niet stil gezeten en heb ondertussen een aardige verzameling quilts in huis om er ook mee te kunnen exposeren, tuurlijk zijn het in de eerste plaats dekens, lappendekens ... maar ze doen het beter aan een wand. Het is een grafisch spel van kleur en vorm. De doeken zijn doorgestikt door een computergestuurde machine, een longarm naaimachine, vandaar het industriële uiterlijk. Wat begon als een ijverig gepruts met naald en draad kreeg dus een heel andere uitstraling. Een productie die bij me past, wil er nog een hoop energie in kwijt, heb voldoende lapjes in huis om me voorlopig uit te leven.